Bolesław Bawolak
Bolesław Bawolak jest autorem książki: Łemkowskie wesele w Świątkowej Wielkiej, wydanej w 2019 roku. Autor, który spędził większość swojego życia w Świątkowej Wielkiej przenosi nas do krainy tradycji i kultury łemkowskiej, jaką zapamiętał z czasów dzieciństwa i młodości. W książce znajdziemy wiele ciekawych informacji związanych z tradycyjnym weselem łemkowskim oraz przygotowaniami do takiej uroczystości. Książka zawiera również różne piosenki i przyśpiewki, grane i śpiewane podczas wesel.
W roku 2021 autor wydał drugą książkę: Łemkowskie przysłowia i powiedzenia ze Świątkowej Wielkiej i okolic. Autor wykonał ogromną pracę – zachęcony przykładem ojca - przez pięćdziesiąt lat swojego życia, gdy tylko miał okazję, zapisywał różne zasłyszane lub przeczytane powiedzenia określające Łemków, ich moralność, styl życia, stosunek do ludzi, świata i wiary. Przysłowia dużo nam mówią o życiu codziennym społeczności łemkowskiej oraz ich zwyczajach i obyczajach. Jest to świetny sposób na poznanie kultury Łemków, ich mądrości ludowej, przekazywanej z pokolenia na pokolenie, a także próba ocalenia chociaż w pewnym stopniu od zapomnienia świata, który przeminął.
Bolesław (Wasyl) Bawolak (ur. 1951) od najmłodszych lat był przyuczany przez swojego ojca, Wasyla do gry na akordeonie. W wieku kilkunastu lat dołączył do zespołu grającego na weselach w okolicach Świątkowej Wielkiej. W jego skład obok ojca Bolesława, który grał na trąbce, wchodziło jeszcze dwóch saksofonistów i perkusista. Po ukończeniu studiów w Wyższej Szkole Ekonomicznej (kierunek: Ekonomika przemysłu) i Akademii Rolniczej (kierunek: Leśnictwo) podjął pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Myscowej a następnie w Zespole Szkół Ekonomicznych w Gorlicach. Pracował także – do emerytury – jako leśniczy w Nadleśnictwie Żmigród (przemianowanym w 1995 roku na Magurski Park Narodowy).
Jan Pawluś
Jan Pawluś jest autorem książki pt.: Krempna i okolice. „Celem niniejszego opracowania – czytamy we wstępie – jest ocalenie od zapomnienia choćby niewielkiej cząstki bogatej spuścizny dziejowej tego przepięknego zakątka Beskidu Niskiego. Opracowanie jest adresowane przede wszystkim do tych, którzy chcą mieć świadomość, gdzie się urodzili, osiedlili, gdzie pracują, żyją, dokąd przyjechali wypocząć, bądź przyszli turystycznym szlakiem.”
Autor przebywał 25 lat w Krempnej, gdzie pracował jako nauczyciel historii w Szkole Podstawowej. Aby przybliżyć historię tego regionu jego mieszkańcom (historyczny region Łemkowszczyzny), sam postanowił zgłębić ten temat; pomogły w tym lektura wielu publikacji oraz rozmowy ze świadkami.
Autor przybliża nam początki osadnictwa oraz pochodzenie Łemków i ich kulturę. Następnie religię i sztukę w tym sztukę sakralną. Poznajemy również zwyczaje i obyczaje wsi łemkowskiej oraz ciekawą architekturę - drewniane chyże i cerkwie. Na tle wielu wydarzeń i dziejowych zawieruch rodzi się i kształtuje odrębność narodowa Łemków.
Cecylia Koszler
Ten mini przewodnik – pisze we wstępie autorka - starałam się napisać w jak najbardziej prosty sposób, by turysta, który dawno temu zakończył swoją przygodę z nauką biologii lub ją dopiero rozpoczyna, udając się na spacer wśród magurskich łąk, mógł z łatwością rozpoznać cieszące oko gatunki kwiatów. Pamiętać należy jednak, że kwiaty są nie tylko ładne, barwne, ale także bardzo istotne dla naszej egzystencji na Ziemi. Przywiązujmy wagę do każdego z nich, nie zrywajmy ich niepotrzebnie w czasie wędrówek po szlakach, spacerach po łąkach, parkach.
Publikacja przybliża czytelnikowi wybrane przez autorkę gatunki roślin kwiatowych magurskich łąk, te bardzo popularne i te, których występowanie jest zagrożone. Poza tym autorka przedstawia niektóre ciekawe cechy roślin, ich użyteczność, właściwości lecznicze. Pamiętać należy, że łąka to nie tylko kwiaty, to także fauna. Zwierzęta te mniejsze i większe sprawiają, że na kwiatach i wokół nic bardzo dużo się dzieje. W ten sposób tworzy się pewna całość.
Józefa Grzesik
Józefa Grzesik to wieloletnia nauczycielka Szkoły Podstawowej w Krempnej zasłużona wychowawczyni licznych pokoleń dzieci i młodzieży. Wiersze pisze od zawsze, wyrażając w nich zachwyt otaczającym światem i ufność Opatrzności Bożej. Na bieżąco komentuje też wydarzenia w gminie, Polsce i na świecie. Jej utwory są wykorzystywane podczas wielorakich uroczystości w lokalnym środowisku. W roku 2014 została wyróżniona tytułem Zasłużony Dla Kultury Powiatu Jasielskiego. (Podaję za "Wierszokletki Znam te zioła", wydanie: Krosno, 2015).
Przykładem żywego zainteresowania tym, co się dzieje wokół nas jest utwór o koronawirusie zaprezentowany w 2020 roku na stronie Gminy Krempna:
Chcieli ludzie być w kosmosie,
A tu trzeba żyć w chaosie.
Wirus nam się rozpanoszył,
wszystkie kraje już spustoszył.
Ma koronę jak zły król
I zadaje wielki ból.
Nie ma siły na wirusa,
Działa tak jak ta pokusa.
Kto ukróci łeb gadzinie?
Kiedy jego żywot minie?
Aż nauczy naród wszelki,
Żyć jak Bóg przykazał Wielki!
Dziwne Wielkanocne Święta,
Nikt z nas takich nie pamięta.
Kościoły pozamykane,
Maski na twarz nakładane.
Cały świat walczy z wirusem,
Kwarantanny pod przymusem.
Giną młodzi, giną starzy,
Brak szpitali i lekarzy.
Boże spojrzyj na nas z nieba,
Twojej łaski nam potrzeba.
Mocą swoją zniszcz wirusa
I koronę zdejmij z niego,
Bo lud bardzo pragnie tego,
Już wirusa w Polsce mamy,
Jak my sobie radę damy?
Jak się wkradnie nam do domu,
Nie daruje on nikomu.
Kto ukróci łeb gadzinie?
Kiedy jego żywot minie?
Tylko Bóg go zniszczyć może,
Mocą swoją. Spraw to Boże!